-
1 gladius
ī m.1) меч ( как рубящее и колющее оружие ; ensis — преим. рубящее)g. vaginā vacuus V — обнажённый мечgladium stringere Cs (destringere, educere C, nudare O) — обнажать мечsuo sibi gladio aliquem jugulare погов. Ter — бить кого-л. его собственным оружием (опровергать его же доводами)scrutari ignem gladio H — рыться в огне мечом, т. е. жечь и убивать (по др. подливать масла в огонь)2) убийство ( licentia gladiorum C)3) сошник, лемех PM4) лопаточка для поднятия нитей основы (в ткацком станке) Enn5) меч-рыба PM -
2 aversio
āversio, ōnis f. [ averto ]1) обращение, отворачивание в другую сторонуex aversione — сзади, в спину ( aliquem jugulare bH)(in) aversione и per aversionem Dig — оптом, гуртом, «чохом» (emere, vendere, locare)3) отпадение, отступничество Vlg, Aug, -
3 gladius
glădĭus, ĭi, m. - Lebaigue P. 545 et P. 546. - gladium, n., Lucil. d. Non. 20.8, 13 ; Varr. L. 9, 81; Quint. 1, 5, 16. - voir hors site gladius. [st1]1 [-] épée, glaive [pr. et fig.]. - gladium educere (stringere, destringere): sortir l'épée du fourreau, dégainer l'épée. - jus gladii habere, Dig. 1, 18, 6, § 8: avoir le droit de vie et de mort. - aut tuo, quemadmodum dicitur, gladio aut nostro defensio tua conficiatur necesse est, Cic. Caec. 82: il faut de toute nécessité que dans ta défense tu sois battu ou par tes propres armes, comme on dit, ou par les miennes. - plumbeo gladio jugulare, Cic. Att. 1, 16, 2: tuer avec un sabre de plomb [inoffensif] [prov.]. - gladiorum impunitas, Cic. Phil. 1, 27: impunité des meurtres. [st1]2 [-] métier de gladiateur. - se ad gladium locare, Sen. Ep. 87, 8: se louer pour être gladiateur. [st1]3 [-] coutre [de la charrue]. - Plin. 18, 172. [st1]4 [-] espadon, poisson-épée. - Plin. 9, 3.* * *glădĭus, ĭi, m. - Lebaigue P. 545 et P. 546. - gladium, n., Lucil. d. Non. 20.8, 13 ; Varr. L. 9, 81; Quint. 1, 5, 16. - voir hors site gladius. [st1]1 [-] épée, glaive [pr. et fig.]. - gladium educere (stringere, destringere): sortir l'épée du fourreau, dégainer l'épée. - jus gladii habere, Dig. 1, 18, 6, § 8: avoir le droit de vie et de mort. - aut tuo, quemadmodum dicitur, gladio aut nostro defensio tua conficiatur necesse est, Cic. Caec. 82: il faut de toute nécessité que dans ta défense tu sois battu ou par tes propres armes, comme on dit, ou par les miennes. - plumbeo gladio jugulare, Cic. Att. 1, 16, 2: tuer avec un sabre de plomb [inoffensif] [prov.]. - gladiorum impunitas, Cic. Phil. 1, 27: impunité des meurtres. [st1]2 [-] métier de gladiateur. - se ad gladium locare, Sen. Ep. 87, 8: se louer pour être gladiateur. [st1]3 [-] coutre [de la charrue]. - Plin. 18, 172. [st1]4 [-] espadon, poisson-épée. - Plin. 9, 3.* * *Gladius, gladii, masc. gen. Cousteau ou espee, Glaive.\Conficere gladio aliquem. Cic. Tuer d'une espee.\Distringere gladium. Cic. Desgainer.\Finire dolorem gladio. Ouid. Se tuer pour se oster de peine et d'ennuy.\Stricto gladio insequi aliquem. Cic. L'espee desgainee, L'espee toute nue.\Recondere gladium in vaginam. Cic. Rengainer.\Recondere gladium lateri. Ouid. Fourrer dedens le costé.\Stringere gladios. Virgil. Desgainer.\Traiectus gladio. Ouid. Traversé, ou persé tout oultre d'une espee.\Transegit seipsum gladio. Tacit. Il se donna d'une espee à travers du corps. -
4 insuo
(α).With acc.:(β).aliquem in culleum,
Cic. Rosc. Am. 25, 70; id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 5: asinum jugulare, totisque vacuefactum praecordiis, per mediam alvum virginem insuere, App. M. 6, p. 187.— Pass.:terga boum plumbo insuto,
i. e. the cestus, Verg. A. 5, 405. —With dat.:(γ).aliquem culleo,
Sen. Clem. 1, 23, 1; Suet. Aug. 33:pilos vulneri,
Plin. 29, 5, 32, § 99 (al. inseruere):patrio tener (infans) insuitur femori,
Ov. M. 3, 312:insutum vestibus aurum,
embroidered, id. A. A. 3, 131. —Absol.:si Phryges insuerent,
Tert. Hab. Mulier. 1 (but in Liv. 40, 51, 2, the correct reading is imposuerat). -
5 insons
in-sons, ntis, adj.I.Guiltless, innocent; constr. with gen. or absol. (class., but not in Cic. or Cæs.):II.insontem probri accusare,
Plaut. Am. 3, 1, 9:aliquem falso atque insontem arguere,
id. Bacch. 3, 3, 10:publici consilii,
Liv. 34, 32, 8:culpae,
id. 22, 49.— With abl. (rare):si regni crimine insons fuerit,
Liv. 4, 15, 1.— Absol.:purus et insons... si vivo,
Hor. S. 1, 6, 69; Sen. Hipp. 486:amicus,
Verg. A. 2, 93; 5, 350. — Esp., as subst.: insontes, um, m., the innocent (opp. sontes):circumvenire, jugulare,
Sall. C. 16, 3.—Harmless (only poet.):Cerberus,
Hor. C. 2, 19, 29:oliva,
Stat. Th. 12, 682:casa,
Ov. Tr. 3, 10, 66. -
6 insontes
in-sons, ntis, adj.I.Guiltless, innocent; constr. with gen. or absol. (class., but not in Cic. or Cæs.):II.insontem probri accusare,
Plaut. Am. 3, 1, 9:aliquem falso atque insontem arguere,
id. Bacch. 3, 3, 10:publici consilii,
Liv. 34, 32, 8:culpae,
id. 22, 49.— With abl. (rare):si regni crimine insons fuerit,
Liv. 4, 15, 1.— Absol.:purus et insons... si vivo,
Hor. S. 1, 6, 69; Sen. Hipp. 486:amicus,
Verg. A. 2, 93; 5, 350. — Esp., as subst.: insontes, um, m., the innocent (opp. sontes):circumvenire, jugulare,
Sall. C. 16, 3.—Harmless (only poet.):Cerberus,
Hor. C. 2, 19, 29:oliva,
Stat. Th. 12, 682:casa,
Ov. Tr. 3, 10, 66.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский
- Французский